Category: Literature

സന്ദീപ് സലിം ‘മരണത്തെ എനിക്കു ഭയമില്ല. ഭയമുള്ളത് മരണത്തിലേക്കുള്ള മാര്‍ഗത്തെപ്പറ്റിയാണ്. ജീവിതത്തില്‍ മാര്‍ഗ ശുദ്ധി പാലിക്കാനാഗ്രഹിച്ചവന് മരണത്തിലേക്കുള്ള മാര്‍ഗം അശുദ്ധമായിരിക്കുകയില്ല എന്നൊരു വ്യാമോഹവും എന്റെ മനസിലുണ്ട്. എന്തായാലും അതിനെപ്പറ്റി ചിന്തിച്ചു ഭയപ്പെട്ടു വിറയ്ക്കാന്‍ സമയമില്ല എന്ന സത്യത്തോട് എനിക്കു നന്ദിയാണുള്ളത്. … ഞാനില്ലാത്ത ഒരു കാലം ഭൂമിയിലുണ്ടായിരുന്നു. ഇനിയും അങ്ങനെ ഒരു കാലം ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യും. ‘ (എം ടി വാസുദേവന്‍ നായര്‍ക്കയച്ച കത്തില്‍ അക്കിത്തം കുറിച്ചത്) അറുപത്തിയേഴ് വര്‍ഷം മുമ്പ് താനെഴുതിയ കാവ്യത്തിലെ വരികള്‍ ഇന്നും സാധാരണക്കാരുടെ പോലും ചുണ്ടില്‍ നിന്ന് ഉതിര്‍ന്നു വീഴുകയും പലതരത്തിലുള്ള വേദികളില്‍ ഉദ്ധരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുമ്പോള്‍ കവിക്കുണ്ടാകുന്ന ആത്മസംത്യപ്തി എത്രമാത്രമായിരിക്കും. എന്നാല്‍, അക്കിത്തത്തിന് അത്രവലിയ ആത്മസംത്യപ്തിയൊന്നുമില്ല. എന്തൊക്കെയോ മഹാകാര്യങ്ങള്‍ താന്‍ ചെയ്തെന്ന ഭാവവുമില്ല. എഴുതേണ്ടതു മുഴുവന്‍ എഴുതിയിട്ടില്ലെന്നും ചെയ്യേണ്ടതു മുഴുവന്‍ ചെയ്തിട്ടില്ലെന്നുമുള്ള ഒട്ടൊരു അസംത്യപ്തിയും അപൂര്‍ണതാ ബോധവുമാണ് മരണത്തിനു തൊട്ടുമുമ്പും അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായിരുന്നത്.…

സാഹിത്യപ്രതിഭയായ പാബ്ലോ നെരൂദയെ രാഷ്ട്രവും അര്‍ഹിക്കുന്ന ബഹുമാനവും പരിഗണനയും നല്‍കി ആദരിക്കുകയുണ്ടായി. നയതന്ത്രപ്രതിനിധിയുടെ സ്ഥാനം നല്‍കി ആദരിക്കുകയാണ് രാഷ്ട്രം ചെയ്തത്. 1930 കളിലെത്തിയതോടെ നരൂദയെന്ന കവിയില്‍ രാഷ്ട്രീയം ആവേശിച്ചു എന്നു പറയാം. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാഷ കടമെടുത്താല്‍ ‘ഇന്നലെവരെ ഞാന്‍ സ്വപ്‌നങ്ങളുടെ ലോകത്തായിരുന്നു. രാഷ്ട്രീയ ചിന്തകള്‍ എന്നെ സംഘര്‍ഷത്തിലാക്കി. ശരിക്കും പറഞ്ഞാല്‍ ആകാശത്തെ സ്വപ്‌നങ്ങളില്‍നിന്ന് മണ്ണിലെ യാഥാര്‍ഥ്യങ്ങളിലേക്ക് എന്നെ ഇറക്കിക്കൊണ്ടുവന്നത്. രാഷ്ട്രീയത്തില്‍നിന്ന് വിട്ടുമാറി നില്‍ക്കുന്നു എന്നു പറയുന്ന എഴുത്തുകാരനും വെറും കെട്ടുകഥയാണ്. ഒരു കാലത്തും നല്ല എഴുത്തുകാരൊന്നും അങ്ങനെ ആയിരുന്നില്ല.’ തന്നില്‍ ആവേശിച്ച രാഷ്ട്രീയം കവിതകളിലൂടെ വായനക്കാരിലെത്തിക്കാന്‍ നെരൂദയ്ക്കായി. 1933നും 1937നും ഇടയില്‍ അദ്ദേഹം എഴുതിയ കവിതകള്‍ മൂന്നു വാല്യങ്ങളിലായി സമാഹരിക്കുകയുണ്ടായി. റെസിഡന്‍ഷ്യ എന്‍ലാന്‍ടിയേറ (ഭൂമിയിലെ വാസം) എന്നപേരില്‍ പുറത്തിറങ്ങിയ കവിതകള്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയ ആശയങ്ങളുടെ കാഹളമായി. ALSO READ: പാബ്ലോ നെരൂദ: കവിതയായി മാറിയ മനുഷ്യന്‍ പിന്നീട്…